تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مصرف کورکومین بر سطوح پروستاگلاندین E2 و پرولاکتین در زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی

مقدمه: یکی از مشکلات زنان در سنین باروری سندرم پیش از قاعدگی است که از قدرت کافی برای تداخل با جنبه‌های مهم زندگی برخوردار است. از علل ابتلای آن، تغییر هورمون‌های پرولاکتین و سطوح پروستاگلاندین E۲ بیان شده است. از این رو هدف این مطالعه، تعیین تاثیر تمرین هوازی و مصرف کورکومین بر این عوامل بود. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی، ۴۰ نفر از زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی به ۴ گروه تمرین، کورکومین، تمرین + کورکومین و دارونما تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی به مدت ۱۲ هفته و هفته‌ای ۳ جلسه تمرین‌های ایروبیک و سایر گروه‌ها از ۷ روز مانده به عادت ماهانه تا ۳ روز اول، روزانه ۲ عدد کپسول، حاوی ۱۰۰ میلی‌گرم کورکومین و یا دارونما مصرف کردند. یافته‌ها: نتایج نشان داد میزان پروستاگلاندین E۲ فقط در گروه توام کاهش معنی‌داری داشت (۰۰۵/۰P=) و در سایر گروه‌ها تفاوت آماری معنی‌داری دیده نشد (۰۱/۰p>) (میزان P در گروه‌های تمرین، کورکومین و دارونما به ترتیب ۰۴/۰، ۷۶/۰ و ۳۳/۰ به دست آمد). در مورد شاخص پرولاکتین، هیچ‌کدام از مداخلات تغییر معنی‌داری را در میزان پرولاکتین سرم ایجاد نکردند (۰۱/۰p>) (میزان P در گروه‌های تمرین، کورکومین، توام و دارونما به ترتیب ۱/۰، ۷۶/۰، ۹۹/۰ و ۲۵/۰ به دست آمد). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد مصرف کورکومین و انجام تمرین هوازی به صورت هم زمان باعث کاهش میزان پروستاگلاندین E۲ می‌شود. لذا به نظر می‌رسد انجام این دو پروتکل به صورت هم‌زمان بتواند در درمان سندرم پیش از قاعدگی موثر واقع شود.